کرکرههای نیمهباز در شش روز لاکداون!
الهام آمرکاشی- درحالی بعد از گذشتِ بیش از یکسال و نیم از پاندمی کرونا و در نیمه قرارگرفتنِ موج پنجم، بسیاری از آزمون و خطاها در این مسیر، علیالقاعده باید شفاف و مشخص شده باشد که همچنان در مواجهه با شیب افزایشی بیماری، تنها راهکار موجود: تعطیلی استانهای پرخطر؛ در رأس امور قرار میگیرد. تعطیلاتی بدون برنامهریزی برای کسب و کارهای آزاد و صنوفِ به اجبار بسته شده!
در هفته گذشته و با تعطیلی شش روزه برای استانهای تهران و البرز، درحالی موج کرکرههای نیمهباز را در سطح شهر شاهد بودیم که به گفتۀ بسیاری از صاحبان مشاغل در این راستا، تعطیلی صنوف بدون درنظرگرفتن معیشت خانوار این گروه از جامعه، دغدغهای است که صاحبان مشاغل آزاد، بارها به آن اشاره کردهاند و همچنان از نگاه و رصد مسئولان ذیربط در این مجرا به دور است.
در این راستا علیرضا زالی- فرمانده عملیات مدیریت بیماری کرونا در کلانشهر تهران با بیان اینکه بدون حل مشکلات معیشتی مردم، لاکداون اجباری شهر(تعطیلی) اقدام مؤثری برای کنترل کرونا نخواهد بود، بر ضرورت برنامه ریزی برای توزیع بستههای حمایتی برای اقشار آسیب پذیر با هدف مقابله با بیماری اشاره دارد.
وی با ذکر این موضوع که کسبه برای همکاری با مشکلاتی همچون هزینههای بیمه، عوارض، مالیات، اجاره و کاهش درآمد روبهرو هستند؛ بر ضرورت تغییر راهبرد تأکید دارد و معتقد است: «برای لاکداون کردن شهر باید ملاحظات اقتصادی و اجتماعی را مدنظر قرار دهیم».
این موارد درحالی یک بُعد اصلی در مجرای تعطیلات اجباری محسوب میشود که به گفتۀ زالی، «مشکلات اجتماعی مردم باید به مسألۀ اجتماعی تبدیل شوند که از ابتدای شیوع کرونا توفیق نداشتهایم این بیماری را به یک مسألۀ اجتماعی تبدیل کنیم».
استفاده از عبارتِ «توفیق» در حالی در بحبوحۀ فعلی، محلی از اعراب ندارد که بعد از گذشت یکسال و نیم از همهگیری این بیماری، نبودِ برنامهریزی و اجرای دقیق طرحهای مشخص و جایگذاریِ صحیح این موضوع در بین عوام و فرهنگ غالب در جامعه و بهکارگیری روشهای مدیریتی در الگووارههای متعدد برای کنترل بیماری از جمله موضوعات چندشاخه است که به دلایل متفاوت از جمله بیبرنامگیِ تام، آسیب و ضربات جبران ناپذیر آن را قشر و دهکهای متوسط به پایین اجتماع متحمل میشوند و همچنان هیچ گونه دستورکار جامع و حمایت دولتی در این مجرا قابل مشاهده نیست.
در این رابطه، جلال الدین محمد شکریه- نایب رئیس اتاق اصناف ایران با بیان اینکه مشکلات اقتصادی اصناف به قوت خود باقی است، میگوید: «فکر نکنید بعد از یک ماه تعطیلی، اگر اصناف به مغازههای خود برگردند همه چیز برای آنها عادی میشود. حتی یک روز تعطیلی، تأثیر بلندمدتی در ادامه کار برای اصناف دارد».
وی معتقد است: «متأسفانه تسهیلات بانکی خاصی به اصناف تعلق نگرفته و این در حالی است که اصناف هزینههای زیادی از جمله اجاره بها، دستمزد و… را باید بپردازند و تعطیلی اصناف برابر با برگشت خوردن چکها و عدم رفع تعهدات آنها برای ماههای آتی است».
با توجه به شرایط حاضر و افزایش دوبارۀ کلیه مایحتاج خانوار و سبد معیشتی که هر روزه در پلکانِ صعودی قرار دارد و با تمرکز بر اوضاع کرونایی کنونی و ضرورت تدابیر مشخص برای کنترل بیماری؛ اگرچه از یک مسیر، رعایت و اعمال محدودیتها از جمله دغدغه دولت محسوب میشود که از نگاه دیگر، نگرش براین مهم که هرگونه سیاست و اعمال محدودیتی که در راستای کنترل کووید۱۹ اجرایی میشود، باید براین اصل تکیه داشته باشد که هرگونه آثار و زوایای اقتصادی در آن اندیشیده شود؛ اهمیت براین اصل و الزام جدی از سوی دولت را میطلبد تا با نگاه حمایتی بر یکسری از مشاغل، از رکود و تلاطم در کسبوکارهای موجود که به تزلزل اقتصادی منجر میشود، جلوگیری کرده و در زاویهای دیگر با کنترل و رصد بازار و نظارت مستمر، بتواند بر تثبیت نرخ کالاها که حداقلیترین امر در جهت عدم بهم ریختگی شرایط موجود است، چیدمان معین و شفاف داشته باشد.
اگرچه ذکر این مهم که «بسیاری از اقشار و دهکهای متعدد از پاندمی کرونا، ضربات آسیبپذیری را متحمل شدهاند»، عبارتی تکراری و بدون رصد صاحبان کرسی در این مسند است که باید منتظر بود و دید آیا در روزهای پایانی دولت، راهکار و برنامهای مدون برای حمایت کسب و کارهای آزاد ارائه میشود یا این مهم نیز همچون موارد دیگر در حوزههای متعدد اجتماعی- اقتصادی به دولت سیزدهم واگذار میگردد.
elhamamerkashi@ymail.com
