دکتر ابهری، آسیب شناس اجتماعی در گفتگو با زمان مطرح کرد:
لزوم ارتقاء کیفیت نظام تعلیم و تربیت
ابهری آسیب شناس اجتماعی با بیان اینکه ۴۰ سال از عمر و جوانی خود را برای تعلیم و تربیت فرزندان این مرز و بوم در دانشگاه‌ها صرف نموده‌است،گفت:یکی از اصلی‌ترین دلایل ضعف گرایش به سوی شغل معلمی را کمبود حقوق و درآمد آن وعدم حمایت سازمان‌های مربوطه از معلمان می‌دانم.
به گزارش محبوبه بیدکی خبرنگار سرویس اجتماعی زمان، دکتر مجید ابهری آسیب شناس و رفتار شناس اجتماعی با بیان اینکه اهمیت تعلیم و تربیت که یکی از اصلی ترین وظایف فرهنگی و اجتماعی هر فرداست ،گفت: تعلیم و تربیت از جمله موضوعات مهمی است که همواره در صدر خبرهای مربوط به فرهنگیان و آموزش و پرورش قرار دارد. همۀ ما بارها خبرهایی را در مورد تصویب قوانین جدید برای افزایش حقوق و مزایای معلمان، رتبه‌بندی فرهنگیان و ارائۀ تسهیلات جدید به این قشر از افراد شاغل شنیده‌ایم. وی در ادامه تاکید کرد: در دین مبین اسلام برای تعلیم و تربیت جایگاه ویژه‌ای در نظر گرفته شده است و شغل معلمان نیز هم پایه شغل انبیا قرار دارد اما متاسفانه به دلایل مختلف از جمله پایین بودن سطح حقوق و درآمد، مشکلات محیطی و جغرافیایی امروزه جوانان ما کمتر اشتیاق و علاقه ای برای ورود به جَرگه آموزگاری و تعلیم و تربیت دارند آنان حتی حاضرند به شغل آزاد و یا شغل‌های متفاوت دیگر روی آورند اما وارد حرفه معلمی نمی‌شوند. این استاد دانشگاه با اشاره به شرایط دشوار مالی معلمان،تصریح کرد: علی رغم اینکه معلمان از جایگاه مقدس و محترمی برخوردار هستند، اما شرایط دشوار مالی آنان این اجازه را به جوانان ما نمی‌دهد تا حتی اگر به این شغل علاقه هم دارند آن را انتخاب کنند،بی تردید افزایش ساعتی کالاها و اقلام مورد نیاز ،افزایش اجاره بها و قیمت مسکن باعث شده تا جوانان به دنبال مشاغل دیگری رفته و کمتر به تعلیم و تربیت گرایش داشته باشند. وی با بیان اینکه دانشگاه فرهنگیان تلاش چشمگیری در تعلیم و تربیت معلمان دارد،یادآور شد: امروزه دانشگاه فرهنگیان در راستای تربیت معلمان تلاش‌های چشمگیری داشته و برنامه‌های مدونی را در این دانشگاه اجرایی کرده‌اند، اما متاسفانه به دلایلی که گفته شد جوانان کمتر جذب این دانشگاه و مراکز مشابه می‌شوند به همین دلیل بسیاری از جوانان ترک تحصیل کرده و یا راه‌های متفاوتی را برای آینده خود انتخاب می‌کنند.
دکتر ابهری در ادامه اظهارداشت: جای سوال اینجاست، حال که حقوق و درآمد شغل معلمان برای جوانان اعم از دختر یا پسر چندان چشمگیر نیست باید برای آموزش فرزندان این مرز و بوم چه کرد؟در درجه اول باید گفت که ایران کشور فقیری نیست و دولت جمهوری اسلامی باید با در نظر گرفتن شرایط اقتصادی سایر مشاغل و جذابیت آنها اجازه ندهد که حقوق معلمان در پایین‌ترین سطوح از حقوق کارکنان دولت قرار گیرد و نکته دوم اینکه باید برای معلمان امکانات رفاهی از جمله مسکن و سایر امکانات رفاهی دیگر را در نظر بگیرد تا آنان به حرفه معلمی و تعلیم و تربیت در مناطق محروم گرایش داشته باشند. وی با اشاره به محرومیت اکثر دانش آموزان مناطق محروم به کلاس درس،ادامه داد: در بسیاری از مناطق محروم و شهرهای دور افتاده یا مدرسه ای ندارد و یا معلم در کلاس‌های درس وجود ندارد، مگر آنکه از جوانان بومی همان منطقه جذب این شغل شوند چرا که جوانان به دلایلی همچون کمبود مسائل بهداشتی،رفاهی،اجتماعی و فرهنگی تمایلی برای رفتن به مناطق محروم را ندارند و بسیاری از آنان پس از فارغ التحصیلی به مشاغل آزاد گرایش دارند. این آسیب شناس اجتماعی تاکید کرد: هدف اصلی دولت باید ارتقاء کیفیت نظام تعلیم و تربیت، ارتقاءشایستگی‌های معلمان و رقابت در نظام تعلیم و تربیت باشد تا شرایط را برای معلمان بهبود بخشد،البته اصلاح نظام تعلیم و تربیت نیاز به برنامه ریزی بلند مدت و مدون دارد، تا جوانان ما برای کسب درآمد بالا به مشاغلی که وجهه اجتماعی ندارد،روی نیاورند. وی اضافه کرد: بنده به عنوان فردی که ۴۰ سال از عمر و جوانی خود را برای تعلیم و تربیت فرزندان این مرز و بوم در دانشگاه‌ها صرف نموده‌ام،یکی از اصلی‌ترین دلایل ضعف گرایش به سوی این شغل را کمبود حقوق و درآمدآن و عدم حمایت سازمان‌های مربوطه از معلمان می‌دانم. ابهری یادآور شد:طی کردن مسافت های طولانی و مسیر سخت برای رفتن به مدارس در مناطق دور افتاده از مشکلات معلمانی است که برای خالی نماندن کلاس‌های درس ناچارند کیلومتر ها دورتر از شهر و دیار خود بروند و گاهی به دلیل صعب العبور بودن مسیر در این مناطق دچار مشکلات عدیده ای می شوند. این استاد دانشگاه عنوان کرد: بی تردید جذب معلم در مناطق محروم بسیار سخت است چراکه بسیاری از معلمان پس از استخدام در مدارس مناطق محروم نیاز به حمایت از طرف آموزش و پروش دارند و به دلیل کمبود امکانات و عدم توانایی در تحمل شرایط، این مدارس را ترک کرده و تخصص و تجربه‌ی کاری را نیز با خود می‌برند که این به معنای از بین رفتن حجم بالایی از منابع است و در عین حال به مناطق محروم به خصوص دانش آموزان محروم جامعه آسیب وارد می کند،به نظر می رسد با فراهم آوردن امکاناتی نظیر مسکن با اجاره بهای پایین و یا امکانات دیگر می‌توانند مشوق جوانان برای جذب آنان به جامعه آموزش و پرورش در روستاها و مناطق دور افتاده باشند. وی با اشاره به مدارس غیر انتفاعی تاکید کرد: مدارس غیرانتفاعی در شهرهای بزرگ با امکانات فراوان ،لاکچری و تسهیلات کمک آموزشی در اختیار فرزندان خانواده‌های متمول قرار می‌گیرد، بی تردید فقر،تبعیض و عدم وجود تسهیلات برای ادامه تحصیل منجر به بازماندن برخی دانش آموزان از ادامه تحصیل می‌شود، بنابراین حمایت‌های دولت از دانش آموزان علاقمند باید به گونه‌ای باشد که این عزیزان بتوانند از عدالت آموزشی برخوردار بوده و ناچار به ترک تحصیل نشوند.
دکتر ابهری در پایان خاطر نشان کرد: درکلاس‌های پرجمعیت هیچ آموزگاری فرصت پرداختن به فعالیت‌های عملی، کار با دانش‌آموزان و بررسی فعالیت‌های آنان را ندارد و هیچ دانش‌آموزی نیز مجال خودآموزی،شانس و فرصت آزمون و خطا را نخواهد داشت،متاسفانه دشواری آموزش برای دانش آموزان در مناطق محروم ودور افتاده در سرمای زمستان و گرمای طاقت فرسای تابستان به خصوص به لحاظ شرایط کلاس‌های درس و امکانات آموزشی غیرقابل انکار است،بی تردید دولت و وزارت آموزش و پرورش با ارائه طرح و برنامه های مدون باید تبعیض آموزشی از مدارس در مناطق دور افتاده را رفع کنند و عدالت در نظام آموزشی را به گونه‌ای منصفانه در تمام مدارس برقرار کنند تا مشکلات آموزشی ،فرهنگی و اجتماعی در جامعه ما رفع شود.
mojgan.bidaki88gmail.com
