یک کنشگر محیط زیست در گفت و گو با زمان تشریح کرد:
سایه سنگین بی آبی بر دیار زندهرود
خشکسالی پدیده اقلیمی است که این روزها تقریبا در بسیاری از استان های کشور نفوذ کرده و منجر به فرونشست زمین در برخی از استان های کشور شده است،یکی از دلایل این خشکسالی ایجاد صنایع آب بَر در بعضی از استانها از جمله استان اصفهان است.دلایل مختلفی برای انتقال صنایع آب بَر از استان اصفهان وجود دارد که برخی از استدلال های بالقوه از جمله مدیریت کمآبی این استان که با کاهش سطح آب در رودخانههای اصلی و منابع زیرزمینی و چالش های کمآبی چشمگیری مواجه است.بی تردید صنایع آب بَر نقش مهمی در کاهش آب های زیرزمینی،خشکسالی و فرونشست زمین در این استان دارند،از سویی دیگر تامین آب برای مردم این منطقه با مشکلات بسیاری روبه روست که منجر به تأثیر منفی بر کیفیت زندگی ساکنان این استان شده است.
در این راستا گفتگویی با محمد درویش رئیس کرسی سلامت اجتماعی یونسکو صورت گرفته که در ادامه به آن می پردازیم.
به گزارش محبوبه بیدکی خبرنگار اجتماعی زمان، محمد درویش پژوهشگر،کویرشناس و رییس کرسی سلامت اجتماعی در یونسکو با بیان اینکه اصفهان هماکنون یکی از آلودهترین شهرهای ایران و جهان است، گفت:متاسفانه اصفهان یکی از آلوده ترین شهرهای ایران است، لذا همه مردم و مسئولان جدا از تعلق خاطر به استان ها و بخشهای مختلف کشور باید برای بهبود شرایط استان اصفهان تلاش کنند.چرا که استان های مختلف از جمله اصفهان با استفاده از منابع طبیعی ،ظرفیت های منابع انسانی و پیشینه تاریخی، قدمت دیرینه ای دارد. این کنشگر محیط زیست ادامه داد: متاسفانه اخیرا شاخص آلودگی در این استان از مرز ۳۴۵ که بیش از سه برابر حد مجاز است،نیز عبور کرده و دلیل این آلودگی انباشت و تراکم بیسابقه واحدهای صنعتی آلاینده و آببَر در سطح این استان، به ویژه در حوضه آبخیز زایندهرود است. وی با اشاره به گسترش فعالیت صنایع آب بر در اصفهان، تاکید کرد: مسئله قابل تامل در این زمینه این است که وقتی به اهداف و برنامههای آینده اغلبِ این اَبَر واحدهای صنعتی نگاه می کنیم، همه آنها در پی گسترش فعالیت خود و افزایش سطح موثر برای واحدهای جدید و ایجاد شاخههای تازه تاسیس بیشتر هستند و تنها دلیلی که شتاب رشد آنها را کند می کند، محدودیت منابع است. رییس کمیته محیط زیست در ادامه تصریح کرد: اگر آب از دریای عمان، سد خرسان، بهشتآباد، خلیج فارس و یا تصفیه فاضلابهای شهری در اختیار این کارخانه های صنعتی قرار گیرد، به سرعت به سمت توسعه و گسترش کسب و کار ویرانگر خود اقدام میکنند، بنابراین، نباید اجازه دهیم هزاران میلیارد تومان خرج آوردنِ آبی شود که سبب تشنگی، آلودگی و فروپاشی شتابانتر دیار زندهرود را فراهم میآورد. وی با بیان این که نظام تدبیر در کشور از بلوغ لازم برای درک شرایط زیستاقلیمی فلات ایران برخوردار نیست،یادآور شد: متاسفانه مسئولان و متولیان مربوطه علاقهای به شنیدن و اصلاح این شرایط را ندارند و پیوسته منتقدین را طرد یا فراری میدهند، به نظر می رسد،همانگونه که دادن چاقویی تیز به یک کودک پنجساله نهتنها برایش ارزشی ندارد، بلکه ممکن است سبب جراحت خود یا دیگران را هم فراهم کند، به این گونه تفکری که اصفهان، یزد و بخشهایی از کرمان، سمنان، البرز، تهران، خراسان، اصفهان، بوشهر، فارس، مرکزی، خوزستان، آذربایجان شرقی، گلستان و همدان را نابود کرده،نباید شمش طلا پیشکش کرد. درویش در پایان خاطر نشان کرد:با یک نگاه اجمالی در می یابیم که نتیجه اجرای طرحهای انتقال آب، چگونه به افزایش مهاجرت از استانهای زاگرسنشین که با شدیدترین نرخ بیکاری روبرو هستند با اصفهان و یزد همراه شده و حتی شرایط را به شدت تغییر داده، به گونه ای که هماکنون این مسئله منجر به افزایش مشکلات، بیکاری و ناهنجاریهای اجتماعی در یکی از امنترین و آرامترین استانهای ایران،یزد شده است./
در نهایت می توان گفت که متخصصین و متولیان محیط زیست می توانند با اجرای سیستمهای پیشرفته تصفیه فاضلاب، کاهش آلودگی، و ترویج بازیافت آب و شیوههای حفاظتی دیگر، به بهبود و پایداری زیستمحیطی و مدیریت آب کمک کنند. حضور و تخصص فعالان محیط زیست،نخبگان و مسئولان دلسوز در استان اصفهان میتواند منجر به پیشرفتهای تکنولوژیکی، اشتراک دانش و همکاری با دانشگاهها و موسسات تحقیقاتی داخلی شد.بی تردید حفظ محیط زیست و پیشگیری از کاهش آب در استان اصفهان مزایای اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی را برای مردم و این منطقه به همراه خواهد داشت.
mojgan.bidaki88gmail.com